2 Қӯринтиён 10: 3 Зеро ки мо, агарчи дар ҷисм зиндагӣ мекунем, ба ҳасби ҷисм намеҷактем; 10: 4 (Зеро аслиҳаи ҷанги мо ҷисмонӣ нест, балки назди Худо тавоно аст, то ки амборро ба даст гирад). 10: 5 Мо дасисаҳо ва ҳар баландгириро, ки бар зидди дониши Худо қиём мекунад, сарнагун месозем ва ҳар фикрро ба итоати Масеҳ асир мекунем;
Ҷангҳои рӯҳонӣ воқеӣ ҳастанд ва дар қурбонгоҳи дуоҳо ғолиб мешаванд ё гум мешаванд. Гарчанде ки мо дар ҷисм зиндагӣ мекунем, вале ба ҳасби ҷисм ҷанг намекунем, яъне ҷанги мо бо одамон нест, балки онҳо бо қувваҳои рӯҳонӣ, қувваҳои рӯҳонии мо ва тақдири мо мебошанд. Ҳар як кӯдаки Худо, ки бояд дар ҳаёт ғолиб ояд, бояд омӯзад, ки чӣ гуна бар зидди онҳо ҷанги рӯҳонӣ гузаронад қувваҳои торик. Имрӯз мо дар 3 нуқтаи ҷиҳодӣ дар ҷанг иштирок хоҳем кард. Ин нуқтаҳои дуои ҷанг ба шумо қувват мебахшад, ки дар пойгоҳҳои ҳаёт ғолиб оед ва дар минтақаи даъвати шумо ғолиб бароед.
Чаро соати 3-юм намози ҷаноза ишора мешавад? Нуқтаҳои дуои ҷанг беҳтарин аз нисфи шаб ё саҳарии субҳ, яъне байни соати 12 ва 3-и субҳ анҷом дода мешаванд. Иблис ва агентони ӯ ҳамеша шабона кор мекунанд, вақте ки мардум дар хоб буданд (ниг. Матто 13:25). Агар шумо бояд шайтону агентҳои ӯро мағлуб кунед, шумо бояд дар вақти дуо гуфтан ҷанг кунед нисфи шаб. Вақте ки ҷодугарону ҷодугарон мехоҳанд ба шумо ҳамла кунанд, онҳо онро дар охири шаб анҷом медиҳанд, ва онҳо медонанд, ки инсоният дар ҳолати осебпазиртарин шаб аст ва шабҳоро ба он ҷо тирҳо мефиристад. Пас, агар шумо хоҳед, ки ҷангро ба лагери душманон баред, шумо инчунин бояд дар нисфи шаб аз ҷой бархезед, то дар нуқтаҳои дуоҳои ҷангӣ иштирок кунед. Ин нуқтаи дуои ҷанги 3-юм ба шумо қувват мебахшад, то қудрати зулмотро, ки бо тақдиратон мубориза мебарад.
Акнун,
Нуқтаҳои намоз
1. Ҳар як дарвоза ва зина барои ҳамлаи шайтонӣ дар ҳаёти ман, бо хуни Исо абадан бекор карда мешавад.
2. Ман худро аз лаънатҳо, шонздаҳӣ, ҷоду, ҷодугарӣ ва ҳукмронии бад, ки дар орзуҳо бо номи Исо ба ман равона шудааст, озод кардам.
3. Шумо қудратҳои шарирро, ба исми Исо, маро дар оташ озод кунед.
4. Ҳама шикастҳои шайтони дар хоб буда ба ғалаба ба номи Исо мубаддал карда мешаванд.
5. Ҳама озмоишҳои дар хоб буда, ба шаҳодатҳо аз номи Исо табдил дода мешаванд.
6. Тамоми озмоишҳо дар хоб, ба номи Исо ба ғалабаҳо табдил меёбанд.
7. Ҳама нобарориҳо дар хоб ба исми Исо табдил меёбанд.
8. Ҳама ҷароҳатҳои дар хоб буда, ба ситорагон ба номи Исо табдил меёбанд.
9. Ҳама ғуломӣ дар хоб, ба номи Исо ба озодӣ мубаддал карда мешаванд.
10. Ҳама талафоти дар хоб ба номи Исо ба даст оварда шаванд
11. Ҳар як рӯҳи об аз деҳаи ман ё дар зодгоҳам, бо ҷодугарӣ зидди ман ва оилаам, бо каломи Худо ба исми Исо бурида мешавад.
Ҳар гуна қуввати ҷодугарӣ, ки баракатҳои маро дар ғулом нигоҳ медорад, оташи Худоро мегирад ва онро ба номи Исо озод мекунад.
13. Ман ақлу ҷони худро аз асорати ҷодугарони баҳрӣ ба номи Исо гум кардам.
14. Ҳама гуна занҷирҳои ҷодугарӣ, ки дасту пойҳои маро аз нашъунамо бозмедоранд, пора-пора мекунанд ва ба исми Исо мезананд.
15. Ҳар тире, ки бо ҷодугар аз зери об дар ягон об ба ҳаёти ман тир андохтааст, аз ман баромада, ба назди фиристандаи худ баргардед ба номи Исо.
16. Ҳар гуна маводи бад, ки бадани ман тавассути тамос бо ҳар гуна зуҳуроти зулмот ба номи Исо ворид шудааст.
17. Ҳама гуна бадӣ, ки то ба ҳол бо зулму ҷоду ва сӯиистифода бар зидди Хуни Исо анҷом дода шудааст.
18. Ман ҳар як ҷодугарро бо рӯҳи назорат ва фикрронии худ банд мекунам, ба номи Исо.
19. Ман ҳар як тирчаи ҷодугариро, ки ба ҳиссиётам (чашм, бӯй, мазза, шунавоӣ) таъсир мерасонанд, ба номи Исо партофтам.
20. Ман ба ҳар як ҷодугари ҷодугар фармон медиҳам, ки акнун аз номи бадани Исо аз баданам берун оянд
21. Ман ба Сион омадам, тақдири ман бояд ба номи Исо тағир ёбад.
22. Ҳар қуввае, ки тақдири маро вайрон мекунад, ба номи Исо афтода ва мемурад.
23. Ман аз ёд кардани тақдири худ дар зиндагӣ ба номи Исо худдорӣ мекунам.
24. Ман рад кардани ивазкунандаи шайтонро дар тақдири худ ба номи Исо рад мекунам
25. Ҳар чизе, ки бар зидди тақдири ман дар осмонҳо барномарезӣ шудааст, ба исми Исо ларзон шавад.
26. Ҳар як қудрат, ки аз осмонҳо бар тақдири ман мебарояд, ба номи Исо афтода ва мемурад.
27. Ҳар як қурбонгоҳи шайтонӣ, ки ба тақдири ман ороста шуда буданд, ба исми Исо пора-пора шуданд.
28. Эй Парвардигори ман, тақдири маро аз дасти одамон бигир.
29. Ман ба номи Исо ҳар як моликияти шайтонро тақдир мекунам.
30. Шайтон, ту ба тақдири ман ба номи Исо қарор нахоҳӣ гирифт
Ташаккур Исо.
Акнун,
Ташаккур барои намоз. Ин ба ман ҳангоми бозгашти Худо ба ман кӯмак мекунад ва вақте ки ман хоб рафта наметавонам, кӯмак мекунад.
Ба Худо голиб бошед
омин
Ҳалелуёҳ (7 маротиба)
Ташаккур ба шумо барои нуқтаҳои. Ин дар ҳақиқат ба ман кӯмак мекунад, ки ба ман лозим аст, ки дуо гӯям, аммо калимаҳоро ёфта наметавонам.
баракатҳои
омин
Омин 🙏 Омин Омин ба номи Исо
Омин омин омин Бигзор номи Худовандҳо ситоиш шавад. Ғалаба ба Исо тааллуқ дорад. Ҳаллелулия.
омин
Худовандро ситоиш кун эй ҷони ман, номи муқаддаси ӯро парастиш кун. Худо номи шуморо ҷалол диҳад. Омин
Ташаккур Рӯҳи Муқаддаси Худо, Падар ин метавонад танҳо дар зиндагии мо бошад, ман намедонам, ки бе ту куҷо мебудам, ташаккур ба Исои ширин, танҳо номи ту бо номи тавонои Исо ҷалол ёбад
Омин 🙏
Омин ва Омин ... пирӯзӣ ба Исо тааллуқ дорад. Ин танҳо ту Исо ҳастӣ, агар ту барои мо бошӣ, пас ҳеҷ кас ва ҳеҷ кас наметавонад бар зидди мо бошад. Ташаккур ба Исо
Ман барои ин нуктаҳои дуо дар ҳақиқат миннатдорам, зеро он вақте ки ман онро мехондам, зиндагии маро осонтар кард, то шукр гӯед, ки Исо номи шуморо ҷалол диҳад ва ба муаллиф барои ин дуои олиҷаноб ташаккур гӯям.
Омин дар пирӯзии исми Исои Масеҳ аз они мост ... Ман дар бораи ин дуоҳо, ки роҳҳои дари маро мекушоянд ва орзуҳои маро равшан месозанд, хеле олиҷанобам ...
ҷалол бод ба Исо, тамоми қудрат ба ӯ тааллуқ дорад, гуфта шудааст дуо гӯед ва биҷӯед ва ба ман дода мешавад ,,, ман ҳаёти худро ба ӯ ором мекунам ва барои ман тамоми калтакҳоро мубориза хоҳам бурд.
Тавоно, Исо ба шумо ташаккур.
ОМИН ВА ОМИН ҶАННАТИ ХУДО БОШАД.
ХАЛЛУЛАҶАҲ ХУДО РАҲМАТ КУНАД ШУМО ИСО МАСЕҲИ ШУМО АЗ ХУДО АСТ
Ҳалелуёҳ
омин
омин