Хониши ҳаррӯзаи Библияи мо аз китоби 2 Вақоеънома 21: 1-20 ва 2 Вақоеънома 22: 1-9 оварда шудааст. Хонда шуд ва муборак бошад.
Имрӯз хондани Китоби Муқаддас.
2 Вақоеънома 21: 1-20:
Акнун,
1 Ва Еҳӯшофот бо падарони худ хобида, бо падарони худ дар шаҳри Довуд дафн карда шуд. Ва писари ӯ Йӯром ба ҷои ӯ подшоҳӣ кард. 2 Ва бародарони вай Еҳӯшофот, Азарёҳу, ва Еҳуил, Закарё, Азарё, Микоил ва Шефатия буданд, ва ҳамаи онҳо писарони Еҳӯшофот шоҳи Исроил буданд. 3 Ва падарашон ба онҳо тӯҳфаҳои бузурги нуқра ва тилло ва чизҳои гаронбаҳо дод, ки бо шаҳрҳои муҳофизатшудаи Яҳудо дода шудаанд; зеро вай нахустзода буд. Ва ҳангоме ки Еҳӯром ба Малакути падари худ эҳьё шуд, ӯ худро тақвият дод ва ҳамаи бародарони худро бо шамшер кушт, ва инчунин ҳокимони Исроил низ. 5 Йӯром ҳангоми подшоҳ шуданаш сӣу дусола буд ва ӯ дар Ерусалим ҳашт сол ҳукмронӣ кард. Ва ӯ ба монанди подшоҳони Исроил, мисли хонаи Аҳъоб, роҳ мерафт, зеро ки вай духтари Аҳъобро ба занӣ гирифта буд ва вай дар назари Худованд бадӣ мекард. 7 Аммо Худованд хонадони Довудро аз барои аҳде, ки бо Довуд баста буд, нобуд накард, ва чун ваъда дод, ки ба ӯ ва писаронаш абадан нур хоҳад дод. 8 Дар айёми вай Едомиён аз салтанати Яҳудо сарнагун шуда, худро подшоҳ таъин карданд. 9 Пас, Еҳӯр бо сарварони худ ва тамоми аробаҳояш бо худ баромад ва шабона бархост ва Едомитро, ки ба ӯ иҳота карда буданд, ва сардорони аробаҳоро ҳам зад. 10 Аз ин рӯ, Едомиён аз дасти Яҳудо то имрӯз саркашӣ мекунанд. Дар айни замон Либн низ аз дасти ӯ исён бардошт; зеро ки ӯ Худованд Худои падарони худро тарк карда буд. 11 Ва ӯ дар кӯҳҳои Яҳудо кӯҳҳои баланд сохта, сокинони Ерусалимро ба зино тела дод ва Яҳудоро ба он маҷбур сохт. 12 Ва аз ҷониби Илёс пайғамбар чунин навишта шуда буд: «Худованд Худои падари худ Довуд чунин мегӯяд:« Ту бо роҳҳои падари худ Еҳӯшофот ва ба роҳҳои Асо подшоҳи Яҳудо нарафтӣ ». шумо дар роҳи подшоҳони Исроил ҳастед, ва Яҳудо ва сокинони Ерусалимро ба фоҳишаҳо мисли хонаи золими Аҳъоб маҷбур кардаед, ва бародарони худро аз хонаи падари худ куштед, ки аз онҳо беҳтар буд 13 Инак, Худованд қавми шуморо ва фарзандонатон ва занони худро ва тамоми чизҳои шуморо бо балои азиме ба ҳалокат хоҳад расонд; 14 Ва шумо бо бемории рӯдаҳоятон мубталои бемории шадид хоҳед шуд, то даме ки рагҳои шумо аз сабаби афтодани рӯдаҳо нопадид гарданд. беморӣ рӯз аз рӯз. 16 Ва Худованд бар зидди Йӯром рӯҳияи фалиштиён ва арабиёнро, ки дар наздикии Эфиопия буданд, барангехт: 17 Ва онҳо ба Яҳудо омада, ба он ҷо бурданд ва тамоми дороиҳои дар подшоҳ бударо кашиданд. хона, писаронаш ва занонаш; то ки ҳеҷ гоҳ писаре нагузошт, ҷуз Юҳӯаз, ки хурдтарин писаронаш. 18 Ва баъд аз ин, Худованд ӯро ба касалии дардбораш дар варта зад. Ва баъд аз гузаштани ду сол, ба сабаби бемории худ, меъдаҳояш рехтанд ва ӯ аз касалии вазнин ҷон дод. Ва қавмаш ба ӯ мисли оташи падарони ӯ сӯзон набуд. 20 Вақте ки ӯ подшоҳ шуд, ӯ сию ду сола буд ва ӯ дар Ерусалим ҳашт сол салтанат ронд ва бе ҳеҷ ваҷҳ рафт.
2 Вақоеънома 22: 1-9:
1 Сокинони Ерусалим писари хурдии худ Аҳазёро ба ҷои худ подшоҳ карданд, зеро гурӯҳи калонсолон бо арабиён ба лагер омада ҳама пиронро куштанд. Ҳамин тавр, Аҳазёҳу ибни Еҳӯром подшоҳи Яҳудо подшоҳӣ кард. 2 Аҳазёҳу подшоҳ шуд ва дар Ерусалим як сол ҳукмронӣ кард. Ва номи модараш Аталё, духтари Омри буд. 3 Вай ҳамчунин бо роҳи хонаи Аҳъоб роҳ мерафт, зеро модараш маслиҳати ӯ ба бадӣ кардан буд. 4 Аз ин рӯ, ӯ дар назди Худованд мисли хонаи Аҳъоб бадӣ кард, зеро онҳо пас аз марги падараш то ҳалокати ӯ мушовирон буданд. 5 Вай инчунин аз рӯи маслиҳати онҳо рафтор кард ва бо Еҳӯром ибни Аҳъоб, подшоҳи Исроил ба ҷанг бар зидди Ҳазоил, подшоҳи Сурия дар Ромот-Ҷилъод рафт; ва сириён Йӯромро зада куштанд. 6 Ва ӯ ба Израйл барои шифо ёфтан баргашт, зеро аз ҷароҳатҳо дар Рамо, вақте ки ӯ бо шоҳи Ҳазоил дар Сурия ҷангид, ба ӯ дода шуд. Ва Азарёҳу ибни Еҳӯроми подшоҳи Яҳудо ба дидори Еҳӯром, писари Аҳъоб, ба сабаби издивоҷаш рафт, зеро ки вай бемор буд. 7 Ва нобудшавии Аҳазёҳ аз ҷониби Худо ба сӯи Ҷором омад, зеро вақте ки ӯ омада, бо Еҳӯр ба муқобили Еҳу ибни Нимшӣ, ки Худованд ӯро тадҳин карда буд, ки хонаи Аҳъобро забт кунад. 8 Ва ҳангоме ки Еҳу бар хонадони Аҳъоб доварӣ кард, ва пешвоёни Яҳудо ва писарони бародарони Аҳазёҳу, ки ба Аҳазия хидмат мекарданд, ёфт, онҳоро кушт. 9 Ва ӯ Аҳазёро ҷустуҷӯ кард. Ва ӯро дастгир карданд, зеро ки ӯ дар Сомария пинҳон буд, ва ӯро ба Еҳу оварданд. Ва ӯро куштанд, ва дафн карданд: зеро гуфтанд, ки ӯ писари Еҳӯшофот аст. бо тамоми дили худ Худовандро ҷӯё шуд. Ҳамин тавр, хонаи Аҳазёҳу қудрат надошт, ки салтанатро нигоҳ дорад.
Акнун,